Art. 3. o rachunkowości Objaśnienie pojęć 1. Ilekroć w ustawie jest mowa o: 1) jednostce - rozumie się przez to podmioty i osoby określone w art. 2 zakres podmiotowy ustawy ust. 1; 2) banku - rozumie się przez to jednostkę działającą na podstawie przepisów Prawa bankowego; 3) Kwalifikacja umów leasingu według zasad określonych w przepisach podatkowych i niestosowanie przepisów art. 3 ust. 4 i ust. 5 ustawy o rachunkowości (art. 3 ust. 6), Uproszczone zasady kalkulacji kosztu wytworzenia produktu (art. 28 ust. 4a), Niestosowanie przepisów rozporządzenia w sprawie instrumentów finansowych (art. 28b ust. 1), Uregulowania leasingu zostały zawarte w ustawie o rachunkowości w art. 3 ust. 4-6 oraz w przepisach wprowadzających tę ustawę. Ustawa definiuje leasing finansowy, jeżeli umowa spełnia co najmniej jeden z następujących warunków: Jeśli umowa nie spełnia żadnego z siedmiu warunków określonych w art. 3 ust. 4 ustawy o rachunkowości, stanowi leasing operacyjny. W takim przypadku przedmiot leasingu nie jest ujmowany w księgach rachunkowych korzystającego, a raty leasingowe odnosi się w koszty podstawowej działalności operacyjnej (usługi obce). Zawarte przez spółkę umowy leasingu na potrzeby bilansowe były więc ujmowane w księgach według art. 3 ust. 4 ustawy o rachunkowości - przedmioty umowy spółka zaliczała do swoich aktywów trwałych. Zasady wyceny i ujęcia w księgach rachunkowych oraz kryteria prezentacji i ujawnień w sprawozdaniu finansowym aktywów i zobowiązań oraz kosztów i przychodów wynikających z umów leasingu, najmu i dzierżawy, o których mowa w art. 3 ust. 4 i 5 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (j.t. Dz.U. z 2002 r. W art. 3 ust. 6 ustawy o rachunkowości dopuszczono uproszczenie w ewidencji księgowej leasingu spełniającego warunki wskazane w art. 3 ust. 4 tej ustawy - można mianowicie dokonywać kwalifikacji tych umów według zasad określonych w przepisach podatkowych. Ustawa o rachunkowości definiuje leasing w inny sposób. Zgodnie z art. 3 ust. 4 u stawy o rachunkowości : (…) jedna ze stron, zwana dalej „finansującym", oddaje drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym", środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne do odpłatnego używania lub również pobierania pożytków na czas mxbWYxo.